Poka zęby.

Dentysta, koszmar dla wielu ludzi. Wydaje mi się, że typowe społeczeństwo dzieli się na tych co (panicznie) boją się dentystów i na tych co pokazują (pozornie?) swoją brawurowość i wyższość nad dentystami. Ja się zaliczam do tych pierwszych.
Jakiś czas temu dowiedziałam się, że będę musiała mieć usunięte wszystkie cztery ósemki, ponieważ nie mieszczą mi się w szczęce. A od czego są ósemki?

Zęby mądrości

Nazywane zębami mądrości, są jako ostatnie w naszej szczęce, rosną zazwyczaj w wieku 17-21 lat (podobno może to trwać nawet do 40 roku życia).
U ludzi uznaje się je za za narządy szczątkowe, czyli narządy których pierwotne funkcje zanikły i w toku ewolucji w końcu totalnie znikną. Innym takowym zębem są (chyba – to są szczątkowe informacje z lekcji biologii w gimnazjum) też kły – trójki , kiedyś mogły nam służyć do rozrywania surowego mięsa na mniejsze części, dzisiaj wolimy używać do tego widelców i noży.

Rzekomo rozrastanie się (właściwe słowo “wyrzynanie” nie przechodzi mi przez gardło) ósemek jest bolesne. Dopiero teraz, w trakcie pisania tego wpisu, dowiaduję się o tym z wikipedii. Od około roku szczęka nieprzerwanie daje mi o sobie znać, boli mnie i od czasu do czasu chrzęszczy. Zapewne od tych “mądrościówek”.

W każdym razie, wielu dentystów uważa, że należy je usuwać. Są źródłem wielu problemów (np nie mieszczą się w szczęce, wystają pod dziwnym kątem) a i tak nie biorą wielkiego udziału w przegryzaniu pokarmu.

Wyrok

Godzę się na zabieg usuwania ósemek ze względu na prawdopodobieństwo wykrzywienia innych zębów (i męczarnie związane z aparatem, którego niegdyś nosiłam miałyby pójść na marne? no way!) i w nadziei, że mnie szczęka przestanie boleć.
Zdążyłam się już trochę przestraszyć po tym jak pani ortodontka skierowała mnie do chirurga, usilnie zapewniając, że jest bardzo dobry i znieczulenie również jest bardzo dobre.
Zdążyłam się troche naczytać o zabiegu w Internecie, zanim powstrzymałam się i uświadomiłam sobie, że tylko się pogrążam w tych strachu.
To było coś o skalpelach, litrach krwi, bólu, który oparł sie znieczuleniu, wielkich obcęgach rwących bez opamiętania, uczuciu rozpruwaniu sobie szczęki, zabiegu 2godzinnym (?!). Posty na forum były wprost przesiąknięte przerażeniem i obrzydzeniem. Trudno nie popaść w łagodną panikę.
Na samą konsultację przyszłam nieźle roztrzęsiona :P

Pozbawianie mądrości

Sam zabieg również opiszę, dla siebie na przyszłość, dla innych oczekujących na usuwanie ósemek. Chociaż całkiem możliwe, że można sie po tym bardziej zestresować.

Przyszłam na zabieg bardziej wyciszona niż spanikowana. Byłam wciąż podekscytowana wygraną Baracka Obamy.
Spokojnie usiadłam na fotelu i poddałam znieczuleniu (wybrałam mocniejsze, czyli płatne). Czekając aż twarz mi sparaliżuje czytałam tablicę na której był opis budowy zęba zwykłego i zepsutego. Gorączkowo myslalam, czym by tu swój rozum zająć podczas zabiegu. To wtedy wymyśliłam, że napiszę o tym wpis na bloga i już mogę zacząć naszkicować jego treść w głowie.

“Pani Z, możemy zaczynać?”, usłyszałam i się wzdrygnęłam. Myślałam, że po prostu mi rozetną dziąsła skalpelem, na nieszczęście to było coś gorszego. Wzięli dość typowe, małe narzędzie do wydłubywania jakichś ubytków z zębów i zaczęli nim….manualnie zdzierać moje dziąsła.
Nie, nie – to absolutnie nie bolało. Ale czułam, że to robią i to mnie cholernie przeraziło. Zdzierali dziąsła by “dokopać” sie do niewyrośniętej ósemki. Następnie, zaczęli wydłubywać tego zęba. Ani nie wyrywali obcęgami, ani nie zaczęli nawet wiercić. Wydłubywali go mechanicznie kawałek po kawałku, a ja już nie mogłam myśleć o niczym innym, zakłócona dźwiękiem przeraźliwego zgrzytania i uczuciem mocnego rwania.
W końcu wzięli “dentystyczną wiertarkę” i podczas wiercenia w zębie, pomimo, że starałam się powstrzymać sama się wierciłam. Cały czas obawiałam się tego, że za chwilę poczuję ból. Bo wiercili, w moim przekonaniu, niesamowicie długo i panicznie zastanawiałam się kiedy do cholery przebiją moją jamę ustną!
I właśnie to było najgorsze, podczas wydłubywania i wiercenia doktor zanadto naciskał na moją szczękę. Tak mocno, że myślałam, ze odpadnie z zawiasów lub, że wiertarka przebije szczękę. Zero subtelności, zero (przywołując sobie wcześniej wizyty, stwierdzam, że pierwszy raz w życiu byłam u dentysty-mężczyzny, totalny brak empatii).
Zobaczyłam jak zaczyna mi nakładać szwy i aż pociekłam radością i zaskoczeniem, “to już?!”, “tak krótko!?”.
To było…zaledwie 15/10 minut. Jak polecili, poszłam do apteki i zakupiłam antybiotyk, mocny lek przeciwbólowy, płyn do płukania i lek będący osłoną antybiotykową.
W życiu tyle leków nie brałam, i tak już rzadko kiedy biorę ibupromy czy apapy.

After party

Z tego co wydedukowałam bóle były dopiero przede mną. Mam na myśli bóle zębów, głowy, zawroty, nudności w ciągu najbliższych dniach po wizycie. No cóż, mija 5 dzień i jest całkiem w porządku, nie licząc pewnego ciągłego oszołomienia i nieprzytomności.

Podsumowując, jeżeli efekty audio-wizualne nie robią na Tobie wielkiego wrażenia i nie jesteś skłonny do wyobrażania sobie bólu, to to będzie dla Ciebie pestka.

PS: Jestem z siebie dumna, nigdy nie potrafiłam opisać moich przeżyć dentystycznych. Do teraz :>