Blip – (nie) bardzo lubię informować przyjaciół

Blip – to polska kopia Twittera. Ot miniblogowanie.
Wreszcie wystartował, choć nie do końca. Jak zwyczaj nakazuje – najpierw beta. Oczywiscie nie mogłam stracić okazji testowania go.

Pierwsze wrażenie raczej negatywne. Design jest niepoprawnie chaotyczny, potocznie mówiąc – brzydki :P Drugie co sie strasznie rzuciło “w oczy” to prędkość, a raczej jej brak ponieważ straszliwie muli, o dziwo nikt na to nie narzekał. Zastanawiałam się czy to nie moja wina…

<@pawlik> 1300 linii javascriptu
<@pawlik> mysle, ze zmniejszenie ilosci wodotryskow + usuniecie przezroczystych png dalo by dobry efekt

…nie, jednak nie moja :>

Wpisy innych zaczęły mnie niepokoić, naprawdę się większości spodobał Blip i wygląda na to, że tu zostają a Twitter’a zostawiają na lodzie.

OSKAr > lanooz:
Przesadzasz Lan, Przede wszystkim Blip jest ładniejszy, a to dużo.. Jest tak samo prosty jak Twitter etc.

Blip gdzieś zgubił minimalizm, który powinien towarzyszyć przy takiej koncepcji serwisu. Panuje taki…przepych.?

Głównie ludzie lubią Blipa za jego polskość….i jako, że stworzył go m.in Marcin Jagodziński (netto) to też jest niekiedy plus – lgną tam znani ludzie od IT, programiści, koderzy, blogerzy..jak to jogger mówi “ludzie lepszych alternatyw” (argh..)
Chociaż ogólnie na tle innych polskich kopii Twittera wypada dużo lepiej, jest charakteryczny, inne polskie klony nie mają wyrazu.
Jeśli wszyscy tu zostaną to będę miniblogować na obydwóch, ponieważ twitter bardzo mi przypadł do gustu, i w pewien sposób motywuje/zmusza mnie do pisania po angielsku :>

PS: Przydałby się też jakiś profil, który by mówił co nieco o blipującej osobie, tak to ja nie wiem z kim czasem mam do czynienia..